Ένα εξατομικευμένο μαχαίρι είναι το κύριο χαρακτηριστικό των περισσότερων επαγγελματιών σεφ και σεφ. Το κόστος του μπορεί να κυμαίνεται από $ 200 έως $ 3.000. Ωστόσο, μπορείτε να κάνετε τον ίδιο τον εαυτό σας μόνο για $ 10, ενώ η εργασία θα γίνει μόνο με εργαλεία χειρός.
Δεν θα έλεγα πολύ δύσκολη τη διαδικασία κατασκευής μαχαιριών, αλλά η δουλειά απαιτεί πολύ χρόνο και υπομονή, οπότε ετοιμάστε τα αγαπημένα σας audiobooks. Κάθε μαχαίρι διαρκεί περίπου 20 ώρες. Υπάρχουν τρόποι να μειώσετε αυτή τη φορά, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να δαπανήσετε περισσότερα.
Κατάλογος βημάτων:
- Επιλογή υλικών και / ή εργαλείων.
- Η επιλογή του σχεδιασμού μαχαιριών.
- Η επιλογή του χάλυβα βασίζεται στις ανάγκες σας.
- Σχηματισμός χαλύβδινου φύλλου.
- Θερμική κατεργασία μετάλλου.
- Μαχαίρι ακόνισμα.
- Κάνοντας μια ξύλινη λαβή.
Ενώ εργάζεστε σε αυτό το έργο, θα πρέπει να εργαστείτε με αρκετά αιχμηρά, θερμά εργαλεία και εύφλεκτες ουσίες. Μια υγιής προσέγγιση στην εργασία θα σας εξοικονομήσει κάθε πρόβλημα, αλλά παρακαλώ προσέξτε.
Με βάση τα παραπάνω, ας συνεχίσουμε.
Υλικά και εργαλεία
Πώς να φτιάξετε και να χρησιμοποιήσετε κλιπ μαχαιριού
Εδώ είναι τι πρέπει να κάνετε ένα καλό μαχαίρι ποιότητας:
Υλικά:
- Χάλυβας (θα σταθώ στο θέμα αυτό λεπτομερέστερα στο επόμενο στάδιο).
- Ένα δέντρο.
- Ορειχάλκινα πριτσίνια.
- Γύψος
- Σίδερο κόσκινο.
- Καυστήρας αερίου.
Εργαλεία:
- Μεταλλικό αρχείο (με διπλή εγκοπή).
- Πριόνια για μέταλλο.
- Χέρι τρυπάνι και τρυπάνι για αυτό (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ηλεκτρικό).
- Μόνιμος δείκτης (με λεπτή και παχιά ράβδο).
- Ψαλίδια για μέταλλο.
- Το σφυρί.
- Kerner.
- Μακρυά πένσα.
- Γάντια.
- Ακροφύσιο (για καύση προπανίου).
- Μεταλλική ή πλαστική βούρτσα.
- Κουτί κάδου.
- Βλέπετε στο ξύλο.
- Γυαλόχαρτο.
- Διαυγές βερνίκι ή λεκέ.
Είναι επίσης χρήσιμο να έχετε κάτοχο αρχείου.
Χάλυβας για μαχαίρια
Η επιλογή του χάλυβα στον οποίο σταματάτε θα επηρεάσει σημαντικά το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος του μαχαιριού.
Ο χάλυβας είναι ένας συνδυασμός δύο ουσιών: σίδηρος και άνθρακας. Όσο περισσότερος άνθρακας περιέχεται σε χάλυβα, τόσο πιο δύσκολο είναι. Ο συμπαγής χάλυβας μπορεί να κάνει μια λεπτότερη και πιο έντονη κοπτική άκρη της λεπίδας, η οποία θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτό θα οδηγήσει επίσης σε μείωση της αντοχής του, καθώς ο χάλυβας αυτός θα γίνει πιο εύθραυστος.
Ιστορικά, αυτά τα δύο στοιχεία συνδέονταν όταν ένας σιδεράς σιδέρουσε θερμό σίδηρο σε ένα φούρνο. Ο καπνός που προήλθε από τη φωτιά (κυρίως σωματίδια άνθρακα) κάλυψε τον χάλυβα και έπειτα μπήκε σε μια ένωση μαζί του, ενώ σχημάτιζε το σίδερο. Και έτσι εμφανίστηκε ο χάλυβας της Δαμασκού - τα περισσότερα στρώματα της λεπίδας, οι περισσότερες φορές ήταν διπλωμένα και σφυρηλατημένα, έτσι το περιεχόμενο άνθρακα σε αυτό ήταν μεγαλύτερο. Σήμερα ο χάλυβας της Δαμασκού παράγεται αυτόματα και σε ποιότητα μοιάζει με υψηλής ποιότητας ανοξείδωτο χάλυβα. Έχει μια χαρακτηριστική υφή που μπορεί να τονιστεί με οξύ.
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας τις τελευταίες εκατοντάδες χρόνια, δεν χρειάζεστε πλέον όλο τον εξοπλισμό ενός σιδηρουργού για να φτιάξετε ένα μαχαίρι από χάλυβα με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα. Σήμερα, κατάλληλο μέταλλο μπορεί να παραγγελθεί στο Διαδίκτυο.
Υπάρχουν δύο ταξινομήσεις χάλυβα: ανοξείδωτο και σκουριά.
Ο ανοξείδωτος χάλυβας συνήθως περιέχει τουλάχιστον 13% χρώμιο, γεγονός που βοηθά στη διατήρηση της από σκουριά και διάβρωση. Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι πιο δύσκολο να θερμανθεί, ειδικά στο σπίτι. Επομένως, αν θέλετε να επιλέξετε ένα τέτοιο μέταλλο, τότε για θερμική επεξεργασία θα πρέπει πιθανότατα να χρησιμοποιήσετε υπηρεσίες τρίτων.
Μια λεπίδα από ανοξείδωτο χάλυβα περιέχει λιγότερο από 13% χρώμιο. Ένα τέτοιο μέταλλο είναι συνήθως φθηνότερο και είναι ευκολότερο να το θερμάνετε. Τα μαχαίρια από αυτό είναι τόσο απότομα όσο ο ανοξείδωτος χάλυβας. Ωστόσο, αυτά τα μέταλλα είναι επιρρεπή σε διάβρωση και σκουριά σε κάποιο βαθμό, επομένως δεν μπορούν να διατηρηθούν σε υγρασία (όχι περισσότερο από 20 λεπτά).
Για την κατασκευή του πρώτου μαχαίρι, σας συνιστώ να χρησιμοποιήσετε έναν από τους δύο τύπους χάλυβα. Χαλύβδινο εργαλείο κράματος (HVG) ή δομικό ελατήριο (βαθμός 85).
Τώρα που έχετε αποφασίσει τελικά για την επιλογή του χάλυβα, είναι καιρός να αποφασίσετε για το μέγεθος.
Το πρώτο μου μαχαίρι ήταν 230 x 2,5 x 40 mm από το HVG. Κατά την κατασκευή του, συνιστώ να σταματήσω το πάχος και το πλάτος της λεπίδας που αναφέρθηκε παραπάνω. Μπορείτε να επιλέξετε το μήκος της κατά την κρίση σας.
Η επιλογή του σχήματος για τα μαχαίρια
Το σχήμα των μαχαιριών της κουζίνας μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την προοριζόμενη χρήση τους. Διάλεξα το μαχαίρι κουζίνας της Δυτικής Ιαπωνίας. Μπορείτε να βρείτε μια πιο κατάλληλη μορφή για τον εαυτό σας. Σας συμβουλεύω να το κόψετε πρώτα από χαρτόνι για να ελέγξετε πώς θα βρεθεί στο χέρι σας. Στη συνέχεια, εάν είναι απαραίτητο, θα παραμείνει δυνατό να αλλάξει το μέγεθός του.
Μόλις αποφασίσετε για τη φόρμα, μπορείτε να παραγγείλετε ένα κατάλληλο μέταλλο. Θυμηθείτε ότι όσο μεγαλύτερο είναι το μαχαίρι, τόσο περισσότερο θα το επεξεργαστείτε. Ως εκ τούτου, προτείνω να ξεκινήσετε με ένα μικρό μέγεθος.
Στη συνέχεια, μεταφέρουμε τα περιγράμματα του μαχαιριού από το χαρτόνι στο μέταλλο χρησιμοποιώντας ένα λεπτό δείκτη.
Εάν χρησιμοποιείτε ένα εργαλείο κατά τη μεταποίηση μετάλλου, τότε θα χρειαστείτε και μερικές ξύλινες ράβδους μεταξύ των οποίων θα στερεώσετε το τεμάχιο εργασίας. Τότε δεν θα υπάρχουν ίχνη από μια κακομεταχείριση σε αυτό.
Για να αποκόψετε την πρωτεύουσα μορφή, χρησιμοποιήστε ένα εργαλείο. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος. Εάν συγκρατήσετε το εργαλείο με δύο χέρια (το ένα στη χειρολαβή και το άλλο κοντά στη βίδα τάσης) και κατανέμετε ομοιόμορφα την πίεση κατά τη λειτουργία, η διαδικασία θα πάει πολύ πιο γρήγορα.
Προφίλ σχηματισμού προφίλ
Συνήθως υπάρχουν δύο αποβάθρες στο μαχαίρι, μερικές φορές τρεις. Ο ένας πηγαίνει κατά μήκος ολόκληρης της λεπίδας του μαχαιριού, και ο δεύτερος κάνει την κοπτική άκρη. Υπάρχουν πολλοί τύποι προφίλ, καθένας από τα οποία έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Θα επικεντρωθώ στα πιο συνηθισμένα και αυτά που μπορούν να διαμορφωθούν χρησιμοποιώντας μια συσκευή σύσφιξης αρχείων.
Προφίλ σχήματος σφήνας:
Και οι δύο πλευρές της λεπίδας ανυψώνονται με ευθεία γραμμή στο άκρο. Ένα πολύ κοινό προφίλ, καθώς συνδυάζει την ευκρίνεια και την αντοχή στη φθορά.
Προφίλ πτερυγίων πέντε πλευρών με τροφοδοσία:
Ένα τέτοιο προφίλ περιέχει τρεις πλευρές κάθοδος. Το χαμηλότερο που είναι ακονισμένο. Στη συνέχεια, η μεσαία νεύρωση, η οποία εκτείνεται μέχρι τη μέση της λεπίδας και έπειτα κατεβαίνει κάτω από μια μικρή γωνία ή ακόμα και μια επίπεδη λεπίδα. Αυτό το προφίλ δεν είναι τόσο απότομο όσο σφηνοειδές, αλλά είναι πιο ανθεκτικό σε φθορά και υφίσταται λιγότερη τριβή κατά τη διάρκεια της κοπής.
Ενίσχυση μονής όψης:
Μόνο μία πλευρά έχει μια σφηνοειδής κάθοδο. Ένα τέτοιο προφίλ είναι πιο έντονο και πιο ακριβές, καθώς η μία πλευρά παραμένει επίπεδη. Είναι αρκετά κοινό στην ιαπωνική κουλτούρα. Με τέτοια ακόνισμα, η λεπίδα φθάνει πιο γρήγορα και για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με ένα τέτοιο προφίλ, η λειτουργία του μαχαιριού μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστη. Μια τέτοια λεπίδα γίνεται ταχύτερη και είναι πιο εύκολο να ακονιστεί.
Αφού επιλέξετε ένα προφίλ λεπίδας, ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε τη μεγαλύτερη διάρκεια των διαδικασιών. Για χαλύβδινο φύλλο 2,5 χιλιοστών πάχους, θα πρέπει να αφιερώσετε τουλάχιστον δύο ώρες, και όσο παχύτερο το φύλλο, τόσο περισσότερο θα χρειαστεί να επεξεργαστείτε.
Έχω κάποιες (προσωπικές) συστάσεις:
- Η κεντρική γραμμή της ακονίσματος μπορεί να σημειωθεί χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι με διάμετρο ίση με το πάχος του τεμαχίου.
- Αν σκοπεύετε να κάνετε διπλή κάθοδο, μετά την πρώτη θεραπεία, η άκρη θα πρέπει να παραμείνει ελαφρώς παχύτερη από ό, τι σκοπεύετε να κάνετε.
- Πριν από κάθε στάδιο επεξεργασίας, εφαρμόστε ένα νέο χρώμα βαφής με ένα δείκτη.
- Grind με ευρείες κινήσεις εργασίας. Αυτό είναι σημαντικό, αλλιώς μπορείτε να κάνετε ανομοιόμορφες εσοχές στην επιφάνεια, οι οποίες μπορούν να εκδηλωθούν μόνο όταν γυαλιστούν, και οι οποίες στη συνέχεια θα είναι δύσκολο να απαλλαγούμε από.
- Το κενό, αν είναι δυνατόν, τοποθετείται καλύτερα σε μια ξύλινη ράβδο, έτσι ώστε το επεξεργασμένο μέταλλο να κάμπτεται λιγότερο.
- Ακούστε ένα ηχητικό βιβλίο, ειδικά οποιοδήποτε μακρύ.
- Να είστε υπομονετικοί και να χρησιμοποιείτε ένα αρχείο με μεγάλα δόντια.
- Χρησιμοποιήστε μόνο ένα αρχείο διπλής εγκοπής και, στη συνέχεια, η πιθανότητα να παραμείνουν βαθιά γρατζουνιές στο μέταλλο θα μειωθεί.
- Βουρτσίστε το μαχαίρι και αρχειοθετήστε κάθε 2-5 λεπτά.
Λείανση λεπίδας μαχαιριού
Δείτε το βίντεο:
Μια γυαλισμένη λεπίδα όχι μόνο φαίνεται καλύτερα, αλλά θα είναι επίσης πιο προστατευμένη από τη διάβρωση. Όσο ομαλότερη είναι η επιφάνεια, τόσο λιγότερο πιθανό είναι ότι το νερό θα παραμείνει στις εσοχές και θα προκαλέσει λεκέδες. Για τη στίλβωση της λεπίδας, χρησιμοποίησα τρεις τύπους λίθων. Ξεκίνησε με χονδρόκοκκο (με κόκκους P300-P400), κινούμενο σε λεπτότερο (P800) και τελείωσε με το λεπτότερο, με λειαντικό κόκκο P1200. Το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας θα είναι μια λαμπρή λεπίδα, αλλά χωρίς μια απόχρωση καθρέφτη.
Εάν θέλετε να φέρετε το αποτέλεσμα σε μια επιφάνεια καθρέφτη, ή δεν έχετε grindstones, τότε για αυτό το έργο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα δέρμα ή υγρό γυαλόχαρτο.
Η διαδικασία είναι διάσημη - απλά τρίψτε τη λεπίδα σε μια πέτρα ή τρίψτε την με γυαλόχαρτο σε μια λεπίδα. Το κάνουμε αυτό μέχρι η επιφάνεια να γίνει ομοιογενής, και στη συνέχεια να μειώσει το μέγεθος του λειαντικού κόκκου. Όταν εργάζεστε με ένα γάιδαρο, αλλάζετε από τη μία πλευρά στην άλλη, ώστε να μην τους αφήνετε υγρό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν είναι δυνατό να χρησιμοποιήσετε ένα τριβείο που μπορεί να επεξεργαστεί με λάδι, σας συνιστώ να το χρησιμοποιήσετε για να αποφύγετε λεκέδες στη λεπίδα. Αυτό το στάδιο θα πάρει πολύ χρόνο, αλλά όχι περισσότερο από το σχηματισμό ενός προφίλ λεπίδας.
Διάτρηση οπών με πριτσίνια
Για να στερεώσετε τα μαξιλάρια στη χειρολαβή του μαχαιριού, πρέπει να τρυπηθούν δύο οπές νήματος στο στέλεχος. Αυτό είναι σημαντικό να γίνει πριν από τη θερμική επεξεργασία. Συνιστώ ένα συγκρότημα δοκιμής για να διασφαλιστεί ότι οι άκρες των ακατέργαστων επενδύσεων εκτείνονται πέρα από τις άκρες του στελέχους. Προκειμένου το τρυπάνι να κοπεί γρήγορα στο μέταλλο κατά τη διάτρηση, ο τόπος διάτρησης πρέπει να επισημανθεί με μια διάτρηση. Στη συνέχεια, επιλέξτε το τρυπάνι της απαιτούμενης διαμέτρου και τρυπήστε δύο οπές στον κορμό. Εάν χρησιμοποιείτε ένα τρυπάνι με το χέρι, τότε ο κίνδυνος θραύσης του τρυπανιού θα μειωθεί. Για παράδειγμα, εγώ, χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτρικό τρυπάνι, έσπασε δύο. Επιπλέον, η διάτρηση με το τρυπάνι είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από την εργασία με ηλεκτρικό τρυπάνι.
Κάνε σφυρί
Για να υποβάλετε το μαχαίρι σε θερμική επεξεργασία, θα χρειαστεί να θερμαίσετε το μέταλλο στην απαιτούμενη θερμοκρασία, στην οποία η εσωτερική δομή του μετάλλου υφίσταται αλλαγές. Αυτό συμβαίνει σε περίπου 750 C. Έχω δει μερικούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν ένα καυστήρα με μείγμα ακετυλενίου-οξυγόνου, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει ο ίδιος.
Επομένως, εάν σκοπεύετε να εκτελέσετε μόνοι σας τη θερμική επεξεργασία, θα χρειαστείτε ένα κέρατο. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να το κάνουν μόνο από το να το αγοράσουν. Πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο δημιουργίας ενός σφυριού μπορούν να βρεθούν στο Internet. Για αυτό χρειάζεστε άμμο και γύψο. Για να ελέγξετε τη θερμοκρασία, μπορείτε να θερμαίνετε το αλάτι της κουζίνας. Εάν λειώσει, τότε αυτή η θερμοκρασία θα είναι αρκετή για να σκληρύνει το μέταλλο. Αλλά αν χρησιμοποιείτε μια χαλύβδινη κλάση που είναι πιο περίπλοκη από την άποψη της θερμικής επεξεργασίας, μπορείτε να απευθυνθείτε σε τρίτες επιχειρήσεις για αυτό.
Θερμική επεξεργασία μιας λεπίδας μαχαιριού
Η θερμική επεξεργασία είναι η διαδικασία που αποκαλύπτει τις πραγματικές ιδιότητες ενός μαχαιριού. Μέχρι αυτό το σημείο, το μέταλλο ήταν αρκετά μαλακό και "ελατό" για επεξεργασία.Μετά από σκλήρυνση με μια λεπίδα, θα είναι πιο δύσκολο να εργαστεί, οπότε ελέγξτε ξανά αν όλα σας ταιριάζουν.
Η θερμική επεξεργασία έχει δύο στάδια: πρώτον, ο χάλυβας γίνεται πιο σκληρός, κατόπιν ελαφρώς εξασθενεί. Η δεύτερη διαδικασία ονομάζεται διακοπές. Θα επιτρέψει στο μέταλλο να είναι πιο ανθεκτικό στη φθορά (λιγότερο εύθραυστη).
Η θερμοκρασία στην οποία είναι απαραίτητη η θέρμανση του χάλυβα για σκλήρυνση εξαρτάται από την ποιότητα του χάλυβα. Συνήθως, η θερμοκρασία στην οποία πρέπει να φέρεται ο άνθρακας είναι χαμηλότερη από εκείνη του ανοξείδωτου χάλυβα.
Ανεξάρτητα από το ποιο βουνό αποφασίζετε να χρησιμοποιήσετε, ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε τη διαδικασία. Το καλύτερο από όλα, όταν η φλόγα κινείται προς την έξοδο σε μια σπείρα, έτσι το μέταλλο θερμαίνεται πιο ομοιόμορφα. Σε αυτό το στάδιο, τα γάντια δεν θα είναι περιττά, αφού θα βρίσκεστε κοντά σε πηγή υψηλής θερμοκρασίας. Αλλάζετε περιοδικά τη θέση της λεπίδας έτσι ώστε να είναι σίγουρο ότι θα θερμανθεί ομοιόμορφα. Ο χάλυβας θα αρχίσει να αλλάζει χρώμα. Όταν ανάψει με έντονο κόκκινο χρώμα, κρατήστε το μαγνήτη σε αυτό. Αν το μέταλλο είναι μαγνητισμένο, τότε η λεπίδα δεν θερμαίνεται αρκετά. Αν όχι, τότε η θερμοκρασία είναι σωστή.
Για τους περισσότερους χάλυβες εργαλείων, το λάδι χρησιμοποιείται ως ψυκτικό μέσο. Το λάδι κινητήρα αποβλήτων ταιριάζει, ωστόσο, όταν χαμηλώνει ένα καυτό μαχαίρι, φλόγες θα βγουν από αυτό. Εάν δεν θέλετε να ασχοληθείτε με προϊόντα πετρελαίου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κέλυφος ή το ελαιόλαδο. Ωστόσο, ανεξάρτητα από την επιλεγμένη μέθοδο, να είστε έτοιμοι και να κρατήσετε κοντά έναν πυροσβεστήρα ή ένα κουτί μαγειρικής σόδα. Ποτέ μην προσπαθήσετε να σβήσετε ένα καίγοντας λάδι με νερό. Η ποσότητα του λαδιού πρέπει να είναι επαρκής ώστε το μέταλλο μέσα σε αυτό να μπορεί να βυθιστεί τελείως. Ωστόσο, κατά την κατασκευή ενός μαχαιριού κουζίνας, δεν χρειάζεται να σκληρυνθεί ο κορμός. Το δοχείο δεν πρέπει να είναι κατασκευασμένο από καύσιμα. Δεν πλαστικό ή ξύλο. Χρησιμοποίησα ένα παλαιό κέλυφος πυροβολικού.
Όταν κατεβάζετε τη λεπίδα στο λάδι, μετακινήστε την προς τα εμπρός και προς τα εμπρός, σαν να κόβετε κάτι. Μην τα οδηγείτε από τη μια πλευρά στην άλλη, καθώς αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια καμπύλη λεπίδα. Μετά από δύο λεπτά, το μαχαίρι μπορεί να αφαιρεθεί. Προσέξτε, καθώς στο παρόν στάδιο το μαχαίρι έχει γίνει πολύ εύθραυστο και μπορεί να σπάσει από ελαφρά πτώση. Πλύνετε τη λεπίδα σε σαπουνόνερο για να αφαιρέσετε το υπολειμματικό λάδι. Οι μαύρες κλίμακες μπορεί να σχηματιστούν στην επιφάνεια, αυτό είναι φυσιολογικό. Μετά τη σκλήρυνση της λεπίδας, δοκιμάστε να την επεξεργαστείτε ελαφρά με ένα αρχείο, θα πρέπει να γλιστρήσει και να αφήσει μόνο μικρές γρατζουνιές. Εάν κόβει καλά στο μέταλλο, τότε πρέπει να επαναλάβετε τη διαδικασία σκλήρυνσης ξανά.
Τώρα είναι ώρα να αφήσετε τη λεπίδα. Αυτή η διαδικασία μειώνει την σκληρότητα της, αλλά βελτιώνει την ευελιξία της λεπίδας. Η αναλογία της σκληρότητας και της ευκαμψίας μπορεί να ελέγχεται από το ύψος της θερμοκρασίας και το χρόνο της σκλήρυνσης. Οι περισσότεροι κατασκευαστές χάλυβα διαθέτουν πίνακες θερμικής επεξεργασίας μετάλλων. Η σκληρότητα μπορεί να μετρηθεί χρησιμοποιώντας την κλίμακα Rockwell. Για ένα μαχαίρι κουζίνας, αυτό το ποσοστό πρέπει να είναι στο επίπεδο των 60-64 kgf.
Η απελευθέρωση της χαλύβδινης λεπίδας HVG μου πήρε δύο ώρες.
Αφού σκληρύνει, η λεπίδα τελικά γυαλίζεται. Όλα γίνονται αρκετά γρήγορα, μόνο ένα πολύ λεπτό ανώτερο στρώμα αφαιρείται με πέτρα ή γυαλόχαρτο.
Ακόνισμα ποιότητας ακονίσματος μαχαιριού
Δείτε το βίντεο:
Η ακόνισμα είναι μια τέχνη που πρέπει να μελετηθεί σκληρά. Αν και ορισμένα συστήματα αυτής της διαδικασίας έχουν ήδη αναπτυχθεί. Ένας τρόπος είναι να ασφαλίσετε το αρχείο σε ειδική θήκη. Δεν συνιστώ τη χρήση εργαλείων ακονίσματος στα οποία δεν μπορεί να αλλάξει η γωνία ακονίσματος της κοπτικής άκρης. Πιθανότατα, δεν θα είναι κατάλληλος για την επιλογή μας.
Εγώ ξύπνησα το μαχαίρι μου με έναν πολύ παραδοσιακό τρόπο. Οδήγησε μια λεπίδα κατά μήκος του γαϊδουριού χωρίς να αλλάξει τη γωνία κλίσης της λεπίδας. Αυτό δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται, επειδή επιλέγετε τη γωνία ακονίσματος και θα ξέρετε πώς να κρατήσετε τη λεπίδα. Όσο μικρότερη είναι η γωνία, τόσο πιο λεπτή θα είναι το μαχαίρι και τόσο πιο εύθραυστη θα είναι η κοπτική άκρη.Έχοντας ακούσει ένα ήπιο ήχο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, γυρίζουμε τη λεπίδα και δουλεύουμε στην άλλη πλευρά. Μόνο αυτή τη φορά κάνουμε λιγότερες κινήσεις. Συνεχίστε να αλλάζετε τις πλευρές και να μειώσετε τον αριθμό των κινήσεων εργασίας (μέχρι τρεις σε κάθε πλευρά). Μετά από αυτό, πηγαίνετε στην πέτρα με μικρότερο κόκκο λείανσης. Τελείω να ακονίζω τα μαχαίρια μου σε μια πέτρα με κόκκους P8000.
Θα πρότεινα να ακονίσετε το μαχαίρι (τουλάχιστον μερικώς) ακόμα και πριν κολλήσετε τη λαβή στη λαβή. Μικρά σωματίδια, τα οποία σχηματίζονται ως αποτέλεσμα της εργασίας στο γάιδαρο, μπορούν να καταναλωθούν σε ξύλινη επένδυση, αλλάζοντας το χρώμα τους.
Χειρολαβή, τελειώματα
Ανάλογα με το επιλεγμένο στυλ του μαχαιριού, μπορεί να θέλετε να κρύψετε το στέλεχος στη λαβή, ή, πιο συχνά, να τοποθετήσετε επικάλυψη σε αυτό. Στο μαχαίρι μου, η λαβή γίνεται με τον δεύτερο τρόπο, όταν οι ξύλινες πλάκες γειώνονται μαζί με το στέλεχος και στερεώνονται με πριτσίνια.
Αρχίστε με την κοπή ξύλου, κατά προτίμηση σκληρού ξύλου. Είναι καλύτερο όταν το δέντρο έχει μεγαλύτερη υφή των ετήσιων δακτυλίων, και το πάχος μιας επένδυσης είναι από 5 έως 10 mm. Ανάλογα με τις διαστάσεις του μαχαιριού σας, μπορείτε να αλλάξετε το πάχος τους. Αφού αποφασίσετε για το μέγεθος, χρησιμοποιήστε το κιβώτιο κοπής για να κόψετε την επένδυση του ίδιου πάχους. Σε σχέση με άλλες μετρήσεις, δεν απαιτείται ακρίβεια σε αυτό το στάδιο, το κύριο πράγμα είναι ότι τα μαξιλάρια προεξέχουν πίσω από το στέλεχος.
Μετά την αποκοπή των επενδύσεων, ευθυγραμμίστε τους στο στέλεχος και σημειώστε πού πρέπει να φτάσουν τα πριτσίνια. Στη συνέχεια, τρυπήστε αυτές τις τρύπες. Ξεκινήστε με ένα τρυπάνι με πάχος ίσο με τη διάμετρο της κεφαλής του πριτσινιού. Η τρύπα πρέπει να γίνει λίγο βαθύτερη από το ύψος του κεφαλιού. Η υπόλοιπη οπή πρέπει να κατασκευάζεται με ένα τρυπάνι ελαφρώς μικρότερο σε διάμετρο από το πάχος του πριτσινιού. Έτσι, τα τακάκια θα είναι πιο ασφαλή.
Τώρα είναι καιρός να εισαγάγετε τα πριτσίνια στη λαβή και να στερεώσετε τις επενδύσεις στο στέλεχος (οι οποίες είναι ακόμα περισσότερο σαν ράβδους). Χρησιμοποιώντας μια μέγγενη, πιέστε τα πριτσίνια μεταξύ τους μέχρι να ξεκαθαρίσουν με το δέντρο (οπότε λιγότερο χρόνο θα δαπανηθεί για να τα αλέσουν). Στη συνέχεια, κρατήστε το καρφί ανάποδα σε μια βλάβη. Τοποθετήστε τη λαβή του μαχαιριού έτσι ώστε το πριτσίνι να βρίσκεται στο κεφάλι του καρφιού. Στην αντίθετη πλευρά, ομοίως τοποθετήστε το άλλο κεφάλι των νυχιών στο πριτσίνι. Χτυπήστε το κορυφαίο καρφί, εμβολιάζοντας έτσι τα πριτσίνια στη λαβή, στο βάθος της ευρύτερης οπής.
Μετά από αυτό, χρησιμοποιήστε ένα παζλ για να κόψετε τα πλεονάζοντα μαξιλάρια. Στη συνέχεια, για πιο ακριβή εργασία, μπορείτε να δώσετε στο δέντρο το επιθυμητό σχήμα με ένα κοφτερό μαχαίρι. Η λεπίδα του αντιμετωπίζει με αυτό το έργο με ακρίβεια, τότε απλά πρέπει να σκουπίσετε τα πάντα με γυαλόχαρτο.
Συνήθως κάνω το πίσω μέρος της λαβής παχύτερο και τα μπροστινά τμήματα της επένδυσης κατεβαίνουν ομαλά στην λεπίδα. Στη συνέχεια, μπορείτε να εφαρμόσετε αμέσως ένα διαφανές βερνίκι στη λαβή ή να το επεξεργαστείτε με γυαλόχαρτο με σπόρους P220.
Όταν το ξύλο είναι αρκετά λείο και η λαβή είναι άνετη για να κρατάτε στο χέρι σας, μπορείτε να εφαρμόσετε ένα λεκέ ή ένα βερνίκι, ανάλογα με τον τύπο ξύλου που χρησιμοποιείτε. Αν σας αρέσει η εμφάνιση της υφής ξύλου, τότε εφαρμόστε βερνίκι, το οποίο θα βοηθήσει στην προστασία της λαβής από την υγρασία και τα τσιπ. Όταν το δέντρο είναι αρκετά ομαλό, με τη βοήθεια των υπόλοιπων κομμάτια της φυλής, μπορείτε να πειραματιστείτε με την επιλογή ενός λεκέ. Μετά από ένα παλτό λεκέ, εφαρμόστε ένα καθαρό βερνίκι.
Τώρα, το ποιοτικό μαχαίρι κουζίνας είναι έτοιμο
Έχετε μόλις αποθηκεύσει ένα εντυπωσιακό ποσό και τώρα μπορείτε να απολαύσετε χρησιμοποιώντας το υψηλής ποιότητας μαχαίρι που κάνατε. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!
