Πρώτα απ 'όλα, αντιμετωπίζονται οι πλευρές του τούλου. Κατά κανόνα, αυτό είναι ένα συνηθισμένο ποδόγυρο σε ένα στρίφωμα με κλειστή τομή, σε τελική μορφή, πλάτους 2 έως 3 cm (ανάλογα με την πυκνότητα του υφάσματος).
Υπάρχουν δύο τύποι δικτύων - μαλακό πλαστικό και σκληρό. Οι πρώτες είναι δύσκολο να γίνουν, ειδικά χωρίς την προκαταρκτική υγροθερμική προετοιμασία, οι δεύτερες είναι κάπως απλούστερες.
Σε κάθε περίπτωση, είναι καλύτερο να προετοιμάσετε τις πλευρές εκ των προτέρων και μόνο στη συνέχεια να τοποθετήσετε τη γραμμή του μηχανήματος. Για να γίνει αυτό, απαλά, χωρίς να εκτείνεται σε μήκος, σιδερώστε τα πλευρικά τμήματα του τυλού από λάθος πλευρά κατά 4-6 cm. Στη συνέχεια, το επίδομα πρέπει να κάμπτεται στα μισά του δρόμου προς τα μέσα. Προκειμένου να αποφευχθεί η συστροφή του υφάσματος κατά το ράψιμο, τα δικαιώματα πρέπει να στερεώνονται με καρφίτσες κάθε 15-20 cm.
Μετά από αυτό, είναι απαραίτητο να στερεώσετε τις πλευρές του τούλου σε απόσταση 2 mm από την εσωτερική λυγισμένη άκρη.
Στο στάδιο της τοποθέτησης της ραφής του μηχανήματος μπορεί να προκύψουν οι ακόλουθες δυσκολίες: το μηχάνημα μαστίζει την άκρη του υφάσματος στην αρχή της βελονιάς, τις βρόχους βελονιών, παραλείποντας τις ραφές.
Για να εμποδίσετε το μηχάνημα να μασήσει στην άκρη του πλέγματος, πρέπει να ράψετε χωρίς να στερεώσετε, στην αρχή της γραμμής θα πρέπει να αφήσετε μάλλον μακρά άκρα των νημάτων, για τα οποία μπορείτε να τραβήξετε αργά το ύφασμα, βοηθώντας την κίνησή του.
Το μήκος βελονιάς δεν πρέπει να είναι μικρό. Στη συνέχεια, η διαδικασία ραψίματος θα προχωρήσει πολύ πιο εύκολα και πιο γρήγορα.
Είναι καλύτερα να χαλαρώσετε την τάνυση του νήματος. Στη συνέχεια, η τελική πλευρική ραφή δεν θα σφίξει.
Εάν η βελονιά αρχίσει να βρόχο, ή παραλείπονται βελονιές εμφανίζονται, ίσως χρειαστεί να βάλετε μια βελόνα πλεξίματος.
Εάν αυτό δεν βοηθά, ή βοηθά λίγο, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα zig-zag αντί για μια ευθεία γραμμή.
Συνιστάται, βεβαίως, πριν ξεκινήσετε την εργασία να προσπαθήσετε να ράψετε ένα περιττό κομμάτι τούλι για να βεβαιωθείτε ότι η γραμμή είναι όμορφη και υψηλής ποιότητας.
Εάν υπάρχει ένα μοτίβο στο τούλι, για παράδειγμα λωρίδες, θα πρέπει να παρακολουθείτε προσεκτικά ότι ταιριάζει.
Στη συνέχεια θα πρέπει να επεξεργαστείτε το κάτω μέρος του τούλου.
Η αποζημίωση για τη μεταποίησή του πρέπει πρώτα να σιδερωθεί σε λάθος πλευρά κατά 6 εκατοστά, και στη συνέχεια και πάλι - το ήμισυ του πλάτους.
Στη συνέχεια, το κάτω μέρος του τούλι πρέπει να ραμμένο.
Από το κάτω μέρος του τυλιού, το επιθυμητό μήκος πρέπει να αναβληθεί (για παράδειγμα, από το πάτωμα μέχρι το κάτω μέρος του αγκίστρου), από αυτό το σημάδι επάνω θα πρέπει να αναβληθούν άλλα δύο πλάτη του extrafor (κουρτίνα κουρτίνας) συν 2 cm.
Το επίδομα μηχανουργικής κατεργασίας πρέπει να σιδερωθεί στην λανθασμένη πλευρά του υφάσματος για ολόκληρο το πλάτος σχεδίασης, και στη συνέχεια ακόμη και στο μισό.
Επί του παρόντος, το extrafor διατίθεται με 2, 3 ή 4 βελονιές, σχεδιασμένο για να σφίξει το πλάτος του τυλού στο επιθυμητό μήκος του γείσου. Αν έχει 4 κλωστές, μια επιπλέον γραμμή συνήθως τοποθετείται στη μέση μεταξύ τους. Σε άλλες περιπτώσεις, αρκεί να ράψετε τις δύο γραμμές εκτός από τις άκρες.
Πρώτον, το extrafor πρέπει να ραμμένο κατά μήκος της ανώτερης άκρης, αναχωρώντας 1 cm από την κορυφή του τούλου. Στη συνέχεια, για να αποφύγετε τη συστροφή του υφάσματος κατά το ράψιμο, το κάτω άκρο του είναι στερεωμένο με ακίδες.
Στη συνέχεια, μια γραμμή τοποθετείται κατά μήκος του κάτω άκρου της ταινίας κουρτίνας, οι ακίδες έχουν αφαιρεθεί.
Από την άκρη του άκρου, από τη λάθος πλευρά της πλεξούδας, τα νήματα του στηρίγματος θα πρέπει να συνδεθούν μεταξύ τους και από την άλλη να τεντωθούν στην εμπρόσθια πλευρά της πλεξούδας έτσι ώστε να είναι βολικό να σφίγγετε το τούλι.
Στο τέλος, το τούλι τραβιέται μαζί στο επιθυμητό πλάτος, τα νήματα είναι δεμένα, τυλιγμένα σε ένα μικρό ρολό και κρυμμένα κάτω από την εξω-πορσελάνη.
Εάν είναι απαραίτητο, το τούλι σιδερώθηκε έτοιμο.
Τούλι από πλέγμα σε μια σγουρή extrafora είναι έτοιμη!
