Από την άλλη, το τζιν δεν είναι το πιο ελαφρύ υλικό για χειροποίητες δουλειές. Το ύφασμα είναι αρκετά βαρύ και πυκνό, που απαιτεί τόσο κατάλληλες (κατά προτίμηση ειδικές) κλωστές όσο και αξιόπιστη ραπτομηχανή. Το σκίσιμο τζιν δεν είναι επίσης «ζάχαρη»: είναι, κατά κανόνα, ραμμένα σφιχτά και ευσυνείδητα - ακόμα κι αν τα ροκανίζετε με τα δόντια σας. Ενώ προετοιμάζετε το ύφασμα για περαιτέρω εργασία, θα υποφέρετε. Ως εκ τούτου, η πιο συνηθισμένη πρόταση για αλλαγή είναι η κατασκευή μιας φούστας, προσθέτοντας ένα ενδιαφέρον στρίφωμα και αφήνοντας το πάνω μέρος αναλλοίωτο (ζώνη, ζυγός και όσο πιο κάτω χρειάζεται). Το ύφασμα όμως είναι υπέροχο! Όμορφο, δυνατό, πλένεται καλά και δεν χάνει την αποτελεσματικότητά του με την ηλικία. Και είναι πολλά από αυτά, που αποδείχθηκαν πολύ σημαντικά για την ιδέα μου.
Γεγονός είναι ότι έχουμε έναν σκύλο - ένα χρυσό ριτρίβερ απερίγραπτης ομορφιάς και στοργής. Και αυτός ο σκύλος έχει τη δική του περιουσία: χαλιά και κλινοσκεπάσματα. Όλος αυτός ο εξοπλισμός θα πρέπει να πλένεται και να στεγνώνει τακτικά, αλλά στεγνώνει άσχημα και διαρκεί πολύ, γιατί είναι παχύς (πολυστρωματικός). Εύρηκα! – πρέπει να φτιάξετε καλύμματα, ένα ζευγάρι για κάθε χαλί. Κατασκευασμένο από βαρύ ύφασμα (για να μην ταράζεται) και ανθεκτικό (έτσι διαρκεί πολύ). Και το τζιν δεν είναι απλώς κατάλληλο υλικό για αυτό, αλλά ιδανικό.
Όλα τα συναρμολογημένα τζιν πλύθηκαν και σκίστηκαν. Η διαδικασία κοπής απλοποιήθηκε σημαντικά. Τα περισσότερα μοντέρνα μοντέλα είναι ραμμένα με τη μέθοδο "sliding loop" και απλά πρέπει να βρείτε τη σωστή άκρη για να τραβήξετε ολόκληρο το νήμα ταυτόχρονα. Εάν υπάρχει και ραφή, τότε, φυσικά, γίνεται με τον παλιό τρόπο - ψαλίδι, λεπίδα κ.λπ.
Για το έργο μου, κόβουμε μόνο τη ζώνη της μέσης, τη ραφή του καβάλου (και το φερμουάρ, φυσικά) και την εσωτερική ραφή. Μετά από αυτό, απλώνουμε τα προκύπτοντα μισά και παρατηρούμε προσεκτικά πώς η εξωτερική (πλευρική) ραφή βρίσκεται σε μια επίπεδη επιφάνεια. Στο ανδρικό τζιν είναι σχεδόν ομοιόμορφο και δεν «διεγείρει». Αυτό σημαίνει ότι αυτό το μέρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς αλλαγές. Εάν το τζιν είχε πολύπλοκο κόψιμο, τότε σκίζουμε και τις πλαϊνές ραφές.
Ξεχωριστά λύνουμε το θέμα με τα πριτσίνια. Μικρά και επίπεδα μπορούν να μείνουν, αλλά τα μεγάλα και τα ανάγλυφα πρέπει να αφαιρεθούν. Οι τρύπες από αυτά παραμένουν μικρές, σχεδόν αόρατες. Είναι πιο βολικό να αφαιρείτε (δάγκωμα) με πλευρικούς κόφτες (τσιμπίδες) ή μικρές πένσες - αυτό λειτουργεί επίσης καλά.
Το επόμενο στάδιο προετοιμασίας είναι να ράψετε τις τσέπες, δηλ. Απλώς ράψτε το πάνω μέρος της τσέπης κοντά στην άκρη και στερεώστε τα άκρα των ραφών. Στη συνέχεια προχωράμε στην εργασία με τρύπες και έντονες εκδορές, ειδικά γύρω από τα γόνατα.Ο πιο αξιόπιστος τρόπος είναι να εφαρμόσετε διακοσμητικά μπαλώματα (με ή χωρίς κρόσσι) και ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να ράψετε μια τσέπη σε αυτό το μέρος. Απλώς κόψτε το κοντά στη ραφή από το ανεπιθύμητο μέρος του τζιν και ράψτε το πάνω από την τρύπα.
Είναι πιο βολικό να εφαρμόζετε διακοσμητικά μπαλώματα σε ένα σφιχτό μοτίβο ζιγκ-ζαγκ σε απόσταση 0,5-0,8 cm από την άκρη και στη συνέχεια να κάνετε ένα περιθώριο τραβώντας τα νήματα προς τα έξω. Τέτοια μπαλώματα μπορούν να λάβουν οποιαδήποτε μορφή. Μπορείτε ακόμη να φτιάξετε ένα ολόκληρο σχέδιο από αυτά. Μια άλλη ευκολία είναι ότι σε περίπτωση νέας τρύπας, μπορείτε να ράψετε στο ίδιο έμπλαστρο χωρίς να διαταράξετε το συνολικό στυλ. Τα αγαπημένα μου παντελόνια «σκύλου» για βόλτες στο δάσος έχουν ήδη μια ολόκληρη συλλογή από τα πιο «διάφορα τζιν» μπαλώματα.
Τα προετοιμασμένα κομμάτια τζιν μπορούν να συναρμολογηθούν σε ένα τελικό αντικείμενο χρησιμοποιώντας ένα σχέδιο ή "με το μάτι" - ανάλογα με την πολυπλοκότητα της κοπής. Ένα κάλυμμα για ένα μαξιλάρι καναπέ ή για ένα μικρό στρώμα είναι κατασκευασμένο από μια συναρμολογημένη ορθογώνια λωρίδα. Οι διαστάσεις ελέγχονται κατά τη συναρμολόγηση και λαμβάνοντας υπόψη τα περιθώρια ραφής. Εάν είναι απαραίτητο, ράβεται ένα φερμουάρ, αλλά μπορεί να γίνει και χωρίς κούμπωμα, χρησιμοποιώντας την αρχή "φάκελος" όπως στις παραδοσιακές μαξιλαροθήκες. Αντικείμενα που είναι πολύπλοκα στην κοπή και μεγάλα σε έκταση απαιτούν περισσότερο χρόνο και προσπάθεια.
Το πραγματικό τεστ για μένα ήταν το κάλυμμα για τον υπαίθριο καναπέ όπου ο σκύλος μου περνά το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού. Ο σκελετός του καναπέ κατασκευάστηκε από δύο παλιές πολυθρόνες σοβιετικής εποχής. Πρώτα, αφαίρεσαν όλη την ταπετσαρία από πάνω τους, μετά ξεβίδωσαν δύο πλαϊνά πάνελ (η μία καρέκλα είχε τη δεξιά, η άλλη είχε την αριστερή). Μετακινήσαμε τις καρέκλες στα πλαϊνά χωρίς πλευρικά τοιχώματα και το σφίξαμε με τα δικά μας μπουλόνια μέσα από τις υπάρχουσες εργοστασιακές τρύπες. Μια βαμβακερή κουβέρτα τοποθετήθηκε στα καθίσματα και στην πλάτη χρησιμοποιώντας συρραπτικό επίπλων. Πριν προλάβουν να πάρουν τα εργαλεία στο γκαράζ και να σκουπίσουν, ο σκύλος ήταν ήδη ξαπλωμένος στη νέα πλατφόρμα. Αυτό σημαίνει ότι σας άρεσε ο καναπές και πρέπει να βιαστείτε με το κάλυμμα.
Το σχέδιο για το κάλυμμα έγινε μόνο κατά μήκος των πλευρών, επειδή το κεντρικό τμήμα είναι απλώς ένα πολύ μεγάλο ορθογώνιο. Χρειάστηκαν έξι ζευγάρια τζιν για όλα. Μια πολύ επιτυχημένη λεπτομέρεια είναι οι ραμμένες ζώνες κατά μήκος του εξωτερικού περιγράμματος. Κατάφεραν να διατηρήσουν τόσο τους ιμάντες όσο και τα κουμπιά των καρφιών. Σε ένα από τα πλευρικά τοιχώματα εξωτερικά υπάρχει μια «εργατική» τσέπη που μένει άραφτη για διακόσμηση. Τα γράμματα κατά μήκος του στρίφωμα του καναπέ αναγράφουν το όνομα του σκύλου μου. Κατασκευάστηκαν ειδικά από διαφορετικούς τύπους υφάσματος για να διατηρήσουν το στυλ: όλα είναι τζιν, αλλά όλα είναι διαφορετικά, υπάρχουν ακόμη και καρό.
Το εξώφυλλο μένει εδώ και αρκετά χρόνια με ασφάλεια στην αυλή. Δεν μπορεί να αφαιρεθεί για το χειμώνα γιατί ο καναπές είναι κάτω από ένα κουβούκλιο, προστατευμένος από τη βροχή και το χιόνι. Έχοντας πείσει τον εαυτό μου για την αξιοπιστία και την ευκολία του, σκοπεύω να φτιάξω τζιν καλύμματα για τα μαξιλάρια κήπου. έπιπλα. Και θα έχω και αυλή και σπίτι - «πιο τζιν από όλα τα τζιν»!
