Αν σας ενδιαφέρει να προσπαθήσετε να κάνετε κάτι σε αυτήν την υπέροχη, ενδιαφέρουσα και όχι πολύ περίπλοκη τεχνική, τότε μπορείτε να ξεκινήσετε με ένα πάνελ στο οποίο δεν θα υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές φιγούρες, ένα είδος μινιμαλισμού, αλλά αυτό θα είναι αρκετό για η πρώτη φορά που θα νιώσετε όλη την ομορφιά αυτής της υπέροχης απορροφητικής διαδικασίας.
Για να το κάνετε αυτό, ετοιμάστε ένα κομμάτι αφρού πολυστερίνης, έτυχε να έχω ένα "χονδρόκοκκο" στο χέρι, αλλά υπάρχει μια ακόμα καλύτερη δομή, λέγεται σανίδα αφρού, είναι επίσης καλό στη χρήση, είναι απλά πιο λεπτό και θα χρειαστεί να κολληθεί με μια πρόσθετη βάση.Παρεμπιπτόντως, μερικοί άνθρωποι, έχοντας δει αυτή την ιδέα στο Διαδίκτυο και ενθουσιάστηκαν, προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την τεχνική σε κυματοειδές χαρτόνι, σας προειδοποιώ αμέσως ότι τίποτα δεν θα λειτουργήσει (δοκιμασμένο προσωπικά).
Γενικά θα χρειαστείτε:
1. Αφρώδες πλαστικό οποιουδήποτε μεγέθους,
2. Στένσιλ, στυλό,
3. Μικρά κομμάτια διαφορετικών χρωμάτων και υφών, ειδικά με γκλίτερ, φαίνονται όμορφα,
4. Μαχαίρι χαρτικής,
5. Κάποιο επίπεδο και αμβλύ όργανο, όπως μια λίμα για τα νύχια, ή μια ράβδος ραφής (στοίβα), ή ένα ξύλινο ραβδί, ή ακόμα και μια λεπίδα από ένα μαχαίρι χαρτικής (χρειάζεται η αμβλεία πλευρά).
6. Ένα μεγάλο κομμάτι ύφασμα θα καλύψει την πίσω πλευρά της εικόνας και ταυτόχρονα θα την πλαισιώσει μπροστά.
Φαίνεται ότι αυτό είναι όλο για τώρα, αλλά όταν δημιουργείτε, εσείς οι ίδιοι θα νιώσετε πώς και πώς είναι πιο βολικό να δουλεύετε. Πρώτα απ 'όλα, εφαρμόζουμε το επιθυμητό σχέδιο, έκοψα μια πεταλούδα σε ένα φύλλο χαρτιού και μετά απλά την ίχνησα στον αφρό. Στη συνέχεια, έπρεπε να το χωρίσω σε μέρη διαφορετικού μεγέθους, είναι σαν μωσαϊκό, στην αρχή περιέγραψα πολλές μικρές λεπτομέρειες, αλλά μετά κατάλαβα ότι το πάνελ δεν θα ήταν μεγάλο σε μέγεθος και οι μικρές λεπτομέρειες απλά δεν θα ήταν αξιοπρόσεχτος. Ως εκ τούτου, στην περαιτέρω διαδικασία, ήταν απαραίτητο να βραχυνθούν και να γίνουν μεγαλύτερα τα μωσαϊκά μέρη. Στη συνέχεια σχεδιάστε ένα πλαίσιο. Στη συνέχεια, παίρνουμε ένα μαχαίρι χαρτικής και αρχίζουμε να κόβουμε αυλακώσεις ακριβώς κατά μήκος του περιγράμματος της λαβής. Δεν είναι απαραίτητο να πάτε πολύ βαθιά - περίπου 3 mm.
Τώρα, για να γίνετε λίγο πιο πρακτικοί, είναι καλύτερα να ξεκινήσετε με το φόντο του πίνακα. Θα μπορούσε να γίνει μασίφ (μπεζ), αλλά ήθελα να το κάνω επίσης σπασμένο σε πολλά μέρη, θα φαινόταν πιο ενδιαφέρον. Για να γίνει αυτό, φέρνουμε τα αποκόμματα στην επιλεγμένη περιοχή και, έχοντας δοκιμάσει το μέγεθος με το μάτι, κόβουμε λίγο περισσότερο (σε αποθεματικό) και αρχίζουμε να βάζουμε αργά το ύφασμα στις αυλακώσεις μας. Εδώ μπορείτε να δοκιμάσετε διάφορα εργαλεία ανεφοδιασμού. Αλλά δεν πρέπει να είναι πολύ πιο χοντρά από τα αυλάκια.Κόβουμε την περίσσεια με ψαλίδι, αλλά αν το ύφασμα είναι χαλαρό, τότε πρέπει να αφήσετε περισσότερη ρεζέρβα (μπορείτε επίσης να στάξετε PVA στο αυλάκι). Παρεμπιπτόντως, οι κεραίες της πεταλούδας μπορούν να σχεδιαστούν με μαρκαδόρο ή χρώματα περιγράμματος. Ή μπορείτε να κολλήσετε τα κορδόνια.
Τώρα μπορούμε να απλώσουμε το μελλοντικό μας πάνελ σε ένα μεγάλο κομμάτι ύφασμα και να αρχίσουμε να το βάζουμε στο πλαίσιο από μπροστά. Καλό είναι να το σφίξετε ελαφρά για να μην φουσκώσει πουθενά.
Λοιπόν, σκεφτείτε ότι έχετε ήδη εξασκήσει και νιώσει όλες τις αποχρώσεις αυτού του χειροποίητου, οπότε μπορείτε τώρα να προχωρήσετε στο πιο νόστιμο κομμάτι, το «επιδόρπιο». Πρέπει να επιλέξετε κομμάτια που είναι πιο όμορφα και πιο πλούσια σε εμφάνιση, για παράδειγμα μετάξι, μπροκάρ, βελούδο, σατέν, καλά, αν είναι διαθέσιμα, φυσικά, και να αρχίσετε να καταλαβαίνετε πώς να τα τακτοποιήσετε πιο αρμονικά μεταξύ τους. Όλα μου ήρθαν στην πορεία, όπως έβγαιναν από το μυαλό μου, αυτό έκανα.
Και κάπως έτσι έγινε τελικά. Πρώτη φορά μου άρεσε πολύ. Μπορείς να πεις ότι το ερωτεύτηκα αυτό
Τεχνική Kinusaiga. Και αν σας άρεσε και εσάς, τότε θα χαρώ πολύ που θέλετε να δοκιμάσετε και εσείς κάτι τέτοιο. Έτσι
δοκιμάστε το - και όλα θα πάνε σίγουρα!
