Ετοιμάζουμε τα απαραίτητα.
Στην περίπτωσή μας αυτό που χρειάζεται είναι τα δικά σας χέρια, επαρκής ποσότητα κορδονιού και βάση. Υπάρχουν διάφορα σχέδια, αλλά εδώ είναι το πιο βασικό· για να το φτιάξετε δεν χρειάζεστε τρυπάνι, μηχάνημα ή ακόμα και σαΐτα.
Οι ίσιες ράβδοι οποιασδήποτε διατομής είναι κατάλληλες για τη βάση. Ο ταπεινός υπηρέτης σας διάλεξε αυτό που υπήρχε - δύο λαβές φτυαριών, κομμένες στο απαιτούμενο μήκος (110 cm).Το μήκος της βάσης θα είναι το πλάτος της αιώρας, οπότε επιλέξτε το μέγεθος των ράβδων με βάση τα δικά σας ανθρωπομετρικά δεδομένα. Κατ 'αρχήν, οποιοδήποτε σχοινί στη σύνθεση θα λειτουργήσει ως πρώτη ύλη για το ύφασμα, ωστόσο, αξίζει να το λάβετε υπόψη:
- τα φυσικά είναι πιο ευχάριστα στην εργασία, είναι πιο βολικό να δουλεύεις, αλλά αν το τελικό προϊόν αναμένεται να είναι συνεχώς στο δρόμο, τότε θα διαρκέσουν το πολύ δύο εποχές.
- τα τεχνητά διαρκούν περισσότερο, ανάλογα με το υλικό μπορεί να διαφέρουν ως προς την ευκολία χρήσης, αλλά η επαφή με το σώμα είναι πάντα δυσάρεστη.
- τα συνδυασμένα μπορούν να συνδυάσουν τόσο τα πλεονεκτήματα και των δύο επιλογών όσο και τα μειονεκτήματά τους, οπότε μην ξεχάσετε να τα αγγίξετε κατά την αγορά (κυριολεκτικά) και να ρωτήσετε για την αξιοπιστία, τη ρύπανση και την ανθεκτικότητα.
Διάλεξα την τρίτη επιλογή και πήρα ένα προϊόν από τον ίδιο κατασκευαστή σε διαφορετικά χρώματα· μπορείτε να προτιμήσετε μια μονόχρωμη ή δίχρωμη ή τρίχρωμη επιλογή σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας. Η επιλογή μου βασίστηκε στο γεγονός ότι θα έπρεπε να δουλέψω με μεγάλα μήκη κορδονιών, και τα πολύχρωμα έρχονται πολύ βολικά εδώ, ειδικά αν μπερδευτώ.
Στη φωτογραφία βλέπετε ένα μικρό ζάρι, αυτό είναι ένα πρότυπο. Κατ 'αρχήν, μπορείτε να το κάνετε χωρίς αυτό, αλλά επειδή δεν μπορεί να ονομαστεί ειδική συσκευή, αλλά είναι πιο εύκολο να εργαστείτε, επέτρεψα στον εαυτό μου να το πάρω και εγώ. Εάν το χρειάζεστε προσωπικά, αποφασίστε αφού διαβάσετε την περιγραφή της διαδικασίας.
Η ποσότητα του κορδονιού καθορίζεται από το πάχος, το υλικό, καθώς και τις επιθυμητές παραμέτρους της αιώρας. Εδώ το σχοινί έχει πάχος 2,5 mm, το οποίο είναι αρκετά (αποδεδειγμένο στην πράξη) για ένα άτομο που ζυγίζει έως 75 κιλά, με την προϋπόθεση ότι μιλάμε για ένα ύφασμα με αριθμό γραμμών από 18-20, και το ίδιο το κορδόνι είναι τεχνητό. ή ημιτεχνητό.Με τις φυσικές πρώτες ύλες, είναι καλύτερο να πάρετε το πάχος ως αποθεματικό, και γενικά, κανείς δεν σας περιορίζει σε αυτό. Αλλά πρέπει να θυμάστε ότι όσο πιο παχύ είναι το σχοινί, τόσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωσή του, κάτι που είναι σημαντικό κατά τον προγραμματισμό. Με τις καθορισμένες παραμέτρους, για μια αιώρα με ύφασμα 200x100 cm, πρέπει να προετοιμάσετε 150 μέτρα κορδονιού.
Εάν αρχικά μαγειρεύετε λιγότερο, αυτό είναι γεμάτο με προβλήματα με τα extensions και την εμφάνιση επιπλέον όζων!
Ας πιασουμε δουλεια.
Παίρνουμε μια από τις ράβδους και τη σημειώνουμε σύμφωνα με τον μελλοντικό αριθμό γραμμών. Έχουμε 20 από αυτά, οπότε παίρνουμε 5 cm μεταξύ των σημαδιών, και τα εξωτερικά είναι λίγο πιο μακριά από τα κοψίματα - 7,5 εκ. Θα εξηγήσουμε γιατί αυτό είναι απαραίτητο αργότερα. Κόβουμε το έτοιμο κορδόνι σε είκοσι κομμάτια των 7,5 μέτρων το καθένα. Διπλώνουμε κάθε τέτοιο τμήμα στη μέση και δένουμε το μεσαίο τμήμα που προκύπτει στη βάση στα σημειωμένα σημεία. Αποφασίστε μόνοι σας πώς να το δέσετε, απλώς προσπαθήστε να το κάνετε ασφαλές.
Όταν τελειώνουμε, παίρνουμε ένα μπλοκ και είκοσι ζευγάρια κορδόνια 375 cm.
Τώρα θα χρειαστούμε το αναφερόμενο ζάρι. Παρεμπιπτόντως, εάν αποφασίσετε να το χρησιμοποιήσετε, να θυμάστε ότι το πλάτος του καθορίζει το μήκος της πλευράς της διαμαντένιας κυψέλης. Όσο μικρότερος είναι, όσο περισσότεροι κόμβοι και όσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση υλικού, τόσο περισσότερο είναι, τόσο πιο άβολος και πιο αδύναμος θα γίνει ο καμβάς. Θεωρώ ότι η επιλογή με ένα "μοτίβο" 5-7 εκατοστών είναι η βέλτιστη για μένα, αλλά μπορείτε να πειραματιστείτε. Όσο για το μήκος του, όσο πιο κοντά είναι στο μήκος της βάσης, τόσο λιγότερες φορές θα χρειαστεί να το μετακινήσετε κατά μήκος της σειράς. Έτσι, εφαρμόζουμε τη μήτρα του μοτίβου στη βάση έτσι ώστε το ένα από τα κορδόνια του ζεύγους να είναι στο κάτω μέρος και το δεύτερο από πάνω.
Τώρα για το πραγματικό δέσιμο. Στο πρώτο ζευγάρι, αφήστε την κάτω δαντέλα και συνδέστε την επάνω με το κάτω μέρος του επόμενου ζευγαριού και πλέξτε έναν κόμπο.Δεν είμαι ναύτης ή ορειβάτης, γι' αυτό ονομάζω την επιλεγμένη επιλογή σύνδεσης "τράβηγμα με καρφίτσα".
Παρεμπιπτόντως, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εάν αποφασίσετε να εγκαταλείψετε το πρότυπο, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να σημειώσετε την απόσταση στα ίδια τα νήματα για να εξασφαλίσετε ομοιομορφία κίνησης. Σε κάθε περίπτωση, πηγαίνουμε στην ίδια την άκρη της πρώτης γραμμής, όπου το τελευταίο κορδόνι πρέπει να παραμείνει ελεύθερο. Μετά από αυτό, αναδιατάσσουμε το πρότυπο κάτω από την προκύπτουσα σειρά κόμβων και εκτελούμε τις ίδιες ενέργειες, αλλά με μία διαφορά - το ελεύθερο εξωτερικό καλώδιο συνδέεται με ένα από τα πλησιέστερα ζευγάρια.
Όταν γίνει η δεύτερη σειρά κόμπων, θα έχουμε την πρώτη σειρά από κελιά σε σχήμα ρόμβου. Αναδιατάσσουμε τη μήτρα του προτύπου και πλέκουμε πανομοιότυπα με την πρώτη σειρά.
Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να πάρουμε τον καμβά του προβλεπόμενου μήκους, το κύριο πράγμα είναι να μην ξεχάσουμε να δέσουμε στη συνέχεια τα άκρα στο δεύτερο μισό της βάσης.
Δεν πρέπει να αφήσετε τον καμβά σε αυτή τη μορφή - τα εξωτερικά κελιά στη μακριά πλευρά μπορούν γρήγορα να σχιστούν. Επομένως, παίρνουμε ένα άλλο σχοινί, μιάμιση έως δύο φορές πιο χοντρό από αυτό που χρησιμοποιούμε (ή απλώς κάνουμε ένα διπλό κορδόνι από αυτό που έχουμε) και, κάνοντας ένα βήμα πίσω λίγο από τον πιο εξωτερικό κόμπο, το δένουμε στη βάση. . Στη συνέχεια το μπλέκουμε με την εξωτερική κλωστή, το τεντώνουμε σε όλο το μήκος της αιώρας, και το δένουμε στην απέναντι μπάρα.
Αποθήκευση και εγκατάσταση.
Εάν δεν σκοπεύετε να βγείτε ακόμα σε εξωτερικούς χώρους, τότε το προϊόν μας μπορεί να διπλωθεί και να τυλιχτεί σε ρολό, ώστε να πιάνει λιγότερο χώρο και να το αποθηκεύσετε· ευτυχώς, σε αυτή τη μορφή μπορείτε να το τοποθετήσετε σχεδόν οπουδήποτε.
Όταν η επιθυμία να κρεμαστείς στον αέρα υπερνικήσει τη χαρά της απλής ιδιοκτησίας του, μπορείς να προσαρτήσεις μια αιώρα σε ένα μέρος που σου αρέσει. Υπάρχουν ακόμη και ειδικές φορητές βάσεις αποστάτες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό.Αλλά, δεδομένου ότι η ιδέα μας είναι να αγνοήσουμε τυχόν συσκευές τρίτων κατασκευαστών, απλά βγαίνουμε στον κήπο, επιλέγουμε δύο κατάλληλα δέντρα και χρησιμοποιούμε δύο πιο χοντρά και δυνατά σχοινιά για να γαντζώσουμε το προϊόν μας.
Δεν θα γράψουμε πώς ακριβώς υπολογίζεται το ύψος, γιατί όλα εδώ είναι καθαρά ατομικά και εξαρτώνται από το μήκος και το πλάτος της αιώρας, τις πρώτες ύλες και το πάχος των σχοινιών, την απόσταση μεταξύ των στηρίξεων και το βάρος του πιθανού καναπέ πατάτα. Πειραματιστείτε λοιπόν, κάντε μια εύκολη δουλειά και απολαύστε τις διακοπές σας!
