Το φωτισμό μιας πυρκαγιάς χωρίς αγώνες δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Με την εκμάθηση αυτή, μπορείτε να βγείτε από μια δύσκολη κατάσταση. Η διάρκεια επιβίωσης εξαρτάται από την ικανότητά σας να κάνετε φωτιά. Εξετάστε σε αυτό το άρθρο πώς να κάνετε μια πυρκαγιά με ένα μαχαίρι (οποιοδήποτε κομμάτι χάλυβα). Πρώτα απ 'όλα, επιλέξτε ένα μέρος για μια φωτιά. Θα πρέπει να προστατεύεται από τη βροχή και τον άνεμο. Εάν χρειαστεί να ξεκινήσετε μια πυρκαγιά στο χιόνι, τότε το χιόνι είτε εκκενώνεται από το σημείο της πυρκαγιάς μέσα σε ακτίνα αρκετών μέτρων, είτε δημιουργείται μια πλατφόρμα από παχιά κούτσουρα και πέτρες, πάνω στις οποίες χτίζεται αργότερα μια φωτιά.
Τα υποκαταστήματα αποξηραμένων δέντρων μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα. Σε υγρό καιρό, αναζητήστε κλαδιά σε όρθια δέντρα, όχι στο έδαφος. Θα είναι ξηρότεροι, επειδή καλύπτονται με υγρασία από το στέμμα ενός δέντρου και ξηραίνονται γρηγορότερα στον άνεμο. Επιπλέον, ξηρό ξύλο μπορεί να βρεθεί κάτω από τους κορμούς των πεσμένων δέντρων. Σε περιοχές σπάνιας βλάστησης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξηρές ρίζες, βότανα, τύρφη, ζωικά λίπη και ακόμη και κάρβουνο και σχιστολιθικό πίσσα. Σπόγγος σπογγώδες μύκητα, βελόνες πεύκου και κώνους, φλοιός δέντρων, φτέρες και λειχήνες, τεμάχια ρούχων, σπάγκοι, φτερά πουλιών είναι επίσης εξαιρετικά εύφλεκτα. Ένα εξαιρετικό υλικό για την κατασκευή πυρκαγιάς είναι η σκόνη, η οποία μπορεί να βρεθεί ακόμα και στη βροχή, καθαρίζοντας το υγρό ανώτερο στρώμα των κατασπαρμένων κορμών.
Ο πυθμένας της πυρκαγιάς είναι επενδεδυμένος με ξηρά, γεμάτα κλαδιά σε ένα παχύ δάχτυλο έτσι ώστε να παραμένει κάτω από αυτά ένα στρώμα αέρα. Αυτό θα παρέχει πρόσβαση οξυγόνου, και τα κλαδιά θα λειτουργήσει ως ανεμιστήρας στη σόμπα. Λεπτές ξηρές κλαδώσεις, φλοιός σημύδας, πευκοβελόνες ή άλλα, που περιγράφηκαν προηγουμένως, πολύ εύφλεκτα υλικά τοποθετούνται στην κορυφή με τη μορφή καλύβας.
Το επόμενο βήμα είναι να φτιάξετε έναν πυροσβεστικό σωλήνα για μια φωτιά. Ένα εξαιρετικό υλικό για αυτό είναι φλοιός σημύδας. Εάν απουσιάζει, είναι κατάλληλος ένας ξηρός φλοιός πεύκου, που αφαιρείται από έναν σωλήνα εξ ολοκλήρου από ένα ξηρό κλάδο. Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξηρό γρασίδι, φύλλα φτέρη, κλπ. Μέσα στο σωλήνα τοποθετούνται αρκετές λεπτές ρητινώδεις κλαδιά, βελόνες πεύκου, λεπτές λωρίδες φλοιού σημύδας.
Τώρα πρέπει να αποφασίσετε για το φλοιό. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να είναι ξηρό και εύφλεκτο. Ως κορνίζα, ένα κομμάτι από βαμβακερό μαλλί από την επένδυση του σακάκι, σκόνη, τσόχα, τα μικρότερα ροκανίδια κλπ. Τώρα ερχόμαστε άμεσα στην παραγωγή φωτιάς. Προκειμένου να αρχίσει να τσιμπάει το τσιμέντο, αρκεί ένας μικρός σπινθήρας. Μια τέτοια σπίθα είναι χαραγμένη σε ένα συνηθισμένο αναπτήρα και είναι γνωστή σε όλους. Για να γίνει αυτό, μια σκληρή πέτρα χτυπηθεί ή χτυπηθεί με μια χαλύβδινη ράβδο.
Επιλέξτε μια πέτρα μεγέθους πυρήνα στο έδαφος - πυρίτιο, γρανίτη, μάρμαρο και άλλα σκληρά πετρώματα είναι καλά. Αν η πέτρα είναι ομαλή και δεν έχει αιχμηρές γωνίες, σπάστε το μεταξύ δύο άλλων, μεγάλου μεγέθους. Σε απόσταση ενός χιλιοστού εφαρμόζεται ένα κομμάτι κορνίζα στο πρόσωπο της πέτρας, μετά το οποίο χτυπάει ένα μαχαίρι στην επιφάνεια της πέτρας προς την κατεύθυνση του φλοιού. Μια σπίθα που πέφτει πάνω σε ένα στεγνό κουρτίνα θα προκαλέσει σίγουρα το τίναγμα του, θα δείτε μια ελαφριά σειρά καπνού. Ήπια, όχι έντονα, αλλά ομοιόμορφα και συνεχώς, φυσήξτε το τενεκεδάκι για να αυξήσετε την περιοχή τσίμπημα.
Εάν πέσει η πέτρα και οι σπίθες δεν θεραπεύσουν, μην απελπίζεστε. Επιλέξτε άλλη πέτρα και δοκιμάστε ξανά. Αν δεν έχετε μαχαίρι ή άλλο χαλύβδινο χάλυβα, μπορεί να σκαλισθεί ένας σπινθήρας χτυπώντας το πρόσωπο μιας πέτρας από το πρόσωπο ενός άλλου.
Μετά την παραλαβή ενός τσιγαρισμένου κομματιού, τοποθετείται σε έναν προψημένο σωλήνα. Κρατώντας το σε απόσταση 25-30 εκατοστά από το πρόσωπο, αρχίστε να ομαλά και ομοιόμορφα να φουσκώνετε τον άνθρακα.Ο αέρας θα διέλθει μέσω του σωλήνα, θα θερμάνει το περιεχόμενό του, ο άνθρακας θα αναπτυχθεί, και σύντομα ο φλοιός σημύδας και οι βελόνες θα φουσκωθούν. Χρησιμοποιώντας τη δέσμη ως μεγάλο αγώνα, πυρπολήστε σε μικρά ξηρά κλαδιά σε μια φωτιά.
Θα πρέπει να θυμόμαστε κάποιες συστάσεις για τη διατήρηση της εξόρυξης πυρκαγιάς. Εάν βάζετε ένα παχύ σάπιο κούτσουρο ή, αντίθετα, ένα φρεσκοκομμένο κούτσουρο στη φωτιά το βράδυ, η φωτιά θα καεί αργά και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν αποθηκεύσετε τα κόκκινα κάρβουνα της φωτιάς, ψεκάζοντάς τα με τέφρα και ένα στρώμα εδάφους από πάνω, τότε θα είναι ευκολότερο για σας να πάρετε φωτιά το πρωί. Επιπλέον, αρκετές μικρές φωτιές που γίνονται γύρω θα σας ζεσταίνουν καλύτερα από ένα μεγάλο.
Ένας άλλος τρόπος:
Κάνοντας μια πυρκαγιά χωρίς αγώνες.
Για να γίνει αυτό, θα χρειαστείτε αυτό που υπάρχει σε οποιοδήποτε σπίτι - αυτό είναι το υπερμαγγανικό κάλιο και η γλυκερίνη.
Ρίξτε περίπου 1 γραμμάριο κονιοποιημένου υπερμαγγανικού καλίου (υπερμαγγανικό κάλιο). Στη συνέχεια, αφήστε ελαφρά 2-3 σταγόνες γλυκερίνης πάνω σε αυτό από μια πιπέτα ή από ένα γυάλινο σωλήνα και αφαιρέστε γρήγορα το χέρι σας. Μόλις 2-3 δευτερόλεπτα θα περάσουν και θα δείτε πώς ξεσπάει η φωτιά.
ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ
Πώς να κάνετε μια φωτιά; Πώς να ανάψει μια φωτιά χωρίς αγώνες; Τύποι πυρκαγιών
Η πυρκαγιά είναι απαραίτητη για τη θέρμανση, το στέγνωμα ρούχων, το συναγερμό, το μαγείρεμα, το καθαρισμό του νερού με βρασμό. Ο χρόνος επιβίωσης θα αυξηθεί ή θα μειωθεί ανάλογα με την ικανότητά σας να κάνετε φωτιά.
Αν υπάρχουν αγώνες, μπορείτε να κάνετε φωτιά σε οποιεσδήποτε συνθήκες και σε κάθε καιρό. Εάν αναμένεται δράση σε απομακρυσμένες περιοχές, αποθηκεύστε με αρκετούς αγώνες που θα πρέπει πάντα να κρατήσετε μαζί σας σε μια αδιάβροχη τσάντα. Είναι απαραίτητο να μάθετε πώς να κρατάτε τη φλόγα του αγώνα στον ισχυρό αέρα όσο το δυνατόν περισσότερο.
Bonfire spot
Τοποθεσία Campfire.
Επιλέγεται σε ένα ανοιχτό, αλλά προστατευμένο από τον άνεμο, ένα ασφαλές μέρος, κατά προτίμηση κοντά στο νερό. Μια πυρκαγιά θα πρέπει να χτιστεί σε καλά βυθισμένες περιοχές ή σε παλιές φωτιές. Συνιστάται να έχετε μια λεπίδα σαπουνιού μαζί σας: είναι βολικό γι 'αυτήν να αφαιρέσει το χλοοτάπητα από τον τόπο που επιλέχθηκε για τη φωτιά. Σε ακραίες περιπτώσεις, ένα τσεκούρι χρησιμοποιείται για αυτό. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα ξηρά φύλλα, τα κλαδιά, οι βελόνες, το γρασίδι, μπορεί να πάρει φωτιά, θα πρέπει να αφαιρεθεί από τη φωτιά σε απόσταση 1-1,5 μέτρα.
Πυρασφάλεια.
Αυτή είναι η κύρια απαίτηση όταν επιλέγετε ένα μέρος για μια φωτιά. Δεν μπορείτε να κάνετε μια πυρκαγιά πιο κοντά σε 4-6 μέτρα από τα δέντρα, τα κοράκια ή τις ρίζες. Τα κλαδιά των δέντρων δεν πρέπει να κρέμονται πάνω από την πυρκαγιά.
Μην κάνετε πυρκαγιά σε κωνοφόρα νεαρά φυτά. Μια τρομερή φωτιά μπορεί να προκύψει εύκολα εδώ.
Μην κάνετε πυρκαγιές σε περιοχές με ξηρά καλαμιές, καλάμια, βρύα ή γρασίδι. Πυρκαγιά πηγαίνει πάνω τους με μεγάλη ταχύτητα.
Μια φωτιά είναι επικίνδυνη στις εκβολές, όπου υπάρχουν υπολείμματα δασικών καυσίμων υλικών: εδώ η φωτιά εξαπλώνεται γρήγορα και η πυρκαγιά που ξεκίνησε είναι δύσκολο να σταματήσει.
Μην κάνετε φωτιά στα τυρφώνες. Θυμηθείτε ότι η ταραχώδης τύρφη είναι πολύ δύσκολο να σβήσει, ακόμα και γεμίζοντας με νερό. Ανεπιθύμητη τσιμπορίσματος μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μια θανατηφόρα τύρφη φωτιά.
Bonfire
Πέταγμα.
Η πυρκαγιά αρχίζει με την προετοιμασία της ανάφλεξης, η οποία αποτελείται από μικρά κλαδιά ερυθρελάτης, φλοιό σημύδας, ξηρό βρύα, λειχήνες, ροκανίδια και θρυμματισμό. Σε υγρό καιρό, η ανάφλεξη εξορύσσεται από το ξύλο ενός τσεκούρι που κόβεται από ένα τσεκούρι, από ξηρό κωνοφόρο σκουπίδια, προστατευμένο από τη βροχή από τις κορώνες των δέντρων.
Η προετοιμασμένη ασφάλεια ασφάλισης τοποθετείται σφιχτά κάτω από το μικρό βούρτσα που διπλώνεται με μια καλύβα ή ένα πηγάδι και φωτίζεται και πάνω από ένα καθαρότερο παχύρρευστο ξύλο και άλλα καυσόξυλα.
Στη βροχή, μια πυρκαγιά γίνεται υπό την κάλυψη ενός μανδύα ή μανδύα που κατέχεται από δύο τουρίστες. Όσο ισχυρότερη είναι ο άνεμος ή η βροχή, τόσο πιο πυκνή πρέπει να τοποθετηθεί η πυρκαγιά και τα καύσιμα στη φωτιά. Σε κακές καιρικές συνθήκες, πρέπει να έχετε μαζί σας στεγνό αλκοόλ, παλιό φιλμ, κέλυφος κεριού, κομμάτι πλεξιγκλάς ή καουτσούκ.
Κάνοντας φωτιά χωρίς αγώνες.
Πριν προσπαθήσετε να ανάψετε μια φωτιά χωρίς σπίρτα, ετοιμάστε μερικά ξηρά, εύφλεκτα υλικά. Τότε καλύψτε τους από τον άνεμο και την υγρασία. Καλές ουσίες μπορεί να είναι η σήψη, ράβια ρούχων, σχοινιά ή σπάγκος, στεγνά φύλλα φοίνικα, ξυρίσματα και πριονίδια, πτερύγια πουλιών, μάλλινα σπίτια φυτών και άλλα.Για να τα αποθηκεύσετε για το μέλλον, βάλτε το κομμάτι σε μια αδιάβροχη τσάντα.
Ο ήλιος και ο φακός.
Ο φακός της κάμερας, ένας κυρτός φακός από κιάλια ή ένα τηλεσκόπιο και τέλος ένας καθρέφτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εστιάσει το φως του ήλιου σε εύφλεκτες ουσίες.
Flint και πυρόλιθο (χαλύβδινη πλάκα).
Εάν δεν υπάρχουν αντιστοιχίσεις, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανάψετε γρήγορα ένα ξηρό κουρτίνα. Ως πυρίτιο, η αντίστοιχη πλευρά ενός αδιάβροχου κουτιού ή ενός συμπαγούς πέτρου μπορεί να εξυπηρετήσει. Κρατήστε το πετρέλαιο όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δοχείο και χτυπήστε το πάνω στη χαλύβδινη λεπίδα του μαχαιριού ή σε κάποιο μικρό μπλοκ από χάλυβα. Χτυπήστε έτσι ώστε οι σπινθήρες να χτυπήσουν το κέντρο του φλοιού. Όταν αρχίζει να καπνίζει, χτυπά ελαφρά στη φλόγα. Μπορείτε να προσθέσετε κάποιο καύσιμο στο δοχείο ή να μεταφέρετε το δοχείο στο καύσιμο. Εάν αποτύχετε να σκαλίσετε μια σπίθα με την πρώτη πέτρα, δοκιμάστε με μια άλλη.
Η τριβή ενός δέντρου σε ένα δέντρο.
Δεδομένου ότι η πυρκαγιά από την τριβή είναι αρκετά δύσκολη, χρησιμοποιήστε την ως έσχατη λύση.
Το τόξο και το τρυπάνι.
Κάντε ένα ελαφρύ τόξο τραβώντας το με μια χορδή, σχοινί ή ζώνη. Χρησιμοποιήστε το για να μετακινηθείτε σε ένα στεγνό, μαλακό άξονα σε μια μικρή τρύπα σε ξηρό, σκληρό ξύλο. Ως αποτέλεσμα, έχετε μια σκόνη μαύρη σκόνη, στην οποία θα εμφανιστεί ένας σπινθήρας με περαιτέρω τριβή. Ανασηκώστε τη μονάδα και ρίξτε αυτήν τη σκόνη σε μια εύφλεκτη ουσία (φλούδα).
Ξύλα για πυρκαγιά.
Κοντά στους οικισμούς, καθώς και σε εγκαταλελειμμένες περιοχές, καυσόξυλα που δεν είναι κατάλληλα για τις οικονομικές ανάγκες του τοπικού πληθυσμού, για παράδειγμα, μικρές κοπές, ξηρά στραβά δάση και παλαιά πετρώματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα. Εάν δεν υπάρχει τέτοιο καύσιμο σε κοντινή απόσταση, τα καυσόξυλα θα πρέπει να αγοράζονται μέσω δασοκομίας ή να παίρνετε σόμπες και αεράκια μαζί σας σε ένα κάμπινγκ.
Στις περιοχές της Ταΐγκα υπάρχουν αρκετές βούρτσες, νεκρά ξύλα, νεκρά ξύλα. Κατά την προετοιμασία των καυσίμων, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα ακατέργαστα και σάπια καυσόξυλα δίνουν πολύ καπνό, αλλά ελάχιστη θερμότητα. το λεπτό ξύλο βουρτσίζει τα πρώτα δύο τρία λεπτά. τα καυσόξυλα και τα ξύλα καυσόξυλων είναι κακά επειδή "πυροβολούν" σπινθήρες πάρα πολύ.
Για το μαγείρεμα, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε το νεκρό ξύλο της σημύδας και της ελάτης, το οποίο καίει ομοιόμορφα και σχεδόν χωρίς καπνό. Αν χρειαστεί να χτίσετε μια μεγάλη θερμή φωτιά, για παράδειγμα, το χειμώνα με μια διανυκτέρευση, το καλύτερο καυσόξυλο θα είναι από πεύκο, κέδρο και ερυθρό νεκρό ξύλο.
Ξύλινο ρολό.
Συγκομίζοντας το νεκρό ξύλο για πυρκαγιά, καθορίστε πρώτα τη φυσική κλίση του δέντρου και τον τόπο της πιθανής πτώσης του και στη συνέχεια εξετάστε το πιθανό μονοπάτι του δέντρου που πέφτει για να βεβαιωθείτε ότι δεν κρέμεται στις γειτονικές κορώνες και μόνο μετά από αυτό ένα στρίφωμα ή ένα τρίτο από τη διάμετρο του κορμού.
Η δεύτερη υποδιαίρεση (κατατεθεί) γίνεται στην αντίθετη πλευρά γύρω από μια παλάμη πάνω από την πρώτη. Κοπή ένα δέντρο, είναι απαραίτητο να εναλλάσσονται κτυπώντας σε μια οξεία γωνία με τα άμεσα χτυπήματα, τα οποία "επιλέγουν" το ξύλο. Αν το δέντρο δεν πέσει κάτω από την επιρροή του βάρους του, χρησιμοποιήστε μια ξύλινη σφήνα ή ένα μοχλό - ένα αόρατο, με το οποίο η πτώση του κατευθύνεται σε μια κενή περιοχή. Είναι απαραίτητο να τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας. Δεν πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι όχι μόνο στη θέση της υποτιθέμενης πτώσης, αλλά και πίσω από το δέντρο, γιατί μπορεί να αναπηδήσει πίσω με ένα άκρο.
Ιδιαίτερα θα πρέπει να είστε προσεκτικοί σε καιρό με αέρα, παρουσία κοντινών σάπια ή εξασθενημένων δέντρων. Είναι αδύνατο να πέσει ένα δέντρο στο σούρουπο, καθώς και να αφήσει ένα κομμένο ή πριονισμένο δέντρο που δεν έχει κοπεί.
Τύποι πυρκαγιών
"Hut"
Μια πυρκαγιά του τύπου "καλύβας" είναι βολική όπου οι τουρίστες πρόκειται να μαγειρεύουν τα τρόφιμα σε ένα μικρό ποσό πιάτων και ταυτόχρονα θέλουν να φωτίζουν το χώρο κατασκήνωσης. Το πλεονέκτημα αυτής της πυρκαγιάς σε σχήμα κώνου ή τέρας είναι ότι δεν είναι παχύρρευστα καυσόξυλα (βούρτσα, κοπή) που πηγαίνει σε αυτήν ως καύσιμο. Παρέχοντας μια υψηλή φωτεινή φλόγα, η πυρκαγιά έχει ταυτόχρονα μια πολύ στενή ζώνη θέρμανσης και σχηματίζει λίγα κάρβουνα, που χρειάζεται να φυτεύονται συνεχώς σε ξηρό μέρος.
"Καλά"
Αυτός είναι ένας τύπος καυτή φωτιά. Αποτελείται από περισσότερα ή λιγότερο χοντρά σύντομα κορμούς που βρίσκονται σε σειρές. Καίγοντας αργά, τα κούτσουρα σχηματίζουν πολλά κάρβουνα, δίδοντας υψηλή θερμοκρασία.Μια τέτοια φωτιά είναι βολική για το μαγείρεμα, καθώς και για τη θέρμανση και το στέγνωμα των ρούχων.
"Taiga φωτιά"
Αποτελείται από κορμούς μήκους 2-3 m, που βρίσκονται κατά μήκος ή σε οξεία γωνία μεταξύ τους. Το ευρύ μέτωπο της πυρκαγιάς σάς επιτρέπει να μαγειρεύετε φαγητό για μια μεγάλη ομάδα σε αυτό, ξηρά πράγματα και επίσης να περάσετε τη νύχτα κοντά σε εκείνους που δεν έχουν σκηνές. Όσον αφορά τις πυρκαγιές μακράς δράσης, η "taiga" δεν απαιτεί συχνή επένδυση καυσόξυλων.
"Nodya"
Για μια τέτοια πυρκαγιά, τα λείψανα συλλέγονται και καθαρίζονται από κλαδιά και κλαδιά. Δύο κούτσουρα τοποθετούνται δίπλα-δίπλα στο έδαφος, στη συνέχεια τοποθετούνται πάνω τους ένας καλός καυστήρας ή, ακόμη καλύτερα, κάρβουνα από την πυρκαγιά "ανάφλεξης". Από πάνω, όλα πιέζονται από το τρίτο ημερολόγιο. Το "Nodya" φωτοβολίζεται σταδιακά και καίγεται με ζεστή φλόγα για αρκετές ώρες χωρίς πρόσθετο καύσιμο. Μπορείτε να ελέγξετε τη θερμότητα πιέζοντας ελαφρά και μετακινώντας τα κάτω κούτσουρα ή πιέζοντας το τρίτο ημερολόγιο - ρυθμιστής του ρεύματος αέρα.
Αν έχετε υπερμαγγανικό κάλιο και γλυκερίνη, τότε όταν αναμιχθεί, μπορείτε να πάρετε φωτιά.
