Τι χρειάζεται:
• Κάδο και κατσαρόλα, κατά προτίμηση χάλυβα, όχι αλουμίνιο και όχι εμαγιέ (είναι εύκολο να αφαιρεθούν τα υπολείμματα παραφίνης από χάλυβα).
• Μικρά κεριά παραφίνης ή λευκές κηλίδες. Μετά την τήξη, μπορούν να βαφτούν με οποιοδήποτε χρώμα.
• Χρώματα λαδιού σε σωλήνες ή χρώματα τροφίμων.
• Υποκαταστήματα από οποιοδήποτε δέντρο, στο οποίο υπάρχουν πολλά ανάγλυφα μπουμπούκια και μικρούς κόμβους - έτσι το κοράλλι με την τραχιά υφή και τις διαδικασίες από την αρχή θα σχηματιστεί πιο φυσικά από ό, τι, για παράδειγμα, σε ένα ομαλό κλαδί.
Πρόοδος εργασίας
Μικρά κεριά σε δίσκους αλουμινίου, απαλλαγμένα από το φυτίλι και από την παλέτα. Αυτά τα κεριά είναι πολύ βολικά για το ότι ένα μικρό φυτίλι τραβιέται εύκολα από το κερί και δεν παρεμβαίνει στην εργασία. Τα κηροπήγια λευκού χρώματος είναι επίσης μια επιλογή, αλλά στη συνέχεια θα χρειαστεί να πιάσετε τα νήματα φυτιλιού από την παραφίνη κατά τη διάρκεια της τήξης. Η παραφίνη δεν πρέπει να τήκεται σε ανοικτή φωτιά ή σε εστία μαγειρέματος. Οι ατμοί του είναι εξαιρετικά εύφλεκτοι, επιπλέον, η παραφίνη που λιώνει σε υψηλή θερμοκρασία γίνεται πολύ υγρή και δεν παραμένει σε ένα κλαδί. Έτσι είναι καλύτερο να λιώνετε τα κεριά σε ένα λουτρό νερού: είναι ασφαλές και δημιουργεί μια θερμοκρασία του υγρού που είναι άνετη για εργασία. Γεμίζουμε την κατσαρόλα με νερό, ελέγξουμε αν υπάρχει πάρα πολύ, εισάγοντας μια κουτάλα με παραφίνη στην γεμάτη κατσαρόλα. Η υπερβολική ποσότητα νερού διαρρέει. Μπορείτε να συνεχίσετε. Μόλις τα κεριά λιώνουν περισσότερο από το μισό, μπορείτε να αφαιρέσετε τον κάδο από το λουτρό νερού και να αρχίσετε να "καλλιεργείτε κοράλλι. Αρχικά, προσθέστε μια μικρή σταγόνα χρώματος και ζυμώστε λίγο. Στην αρχή ήταν βαφή ultramarine (για ένα κλάδο), και στη συνέχεια ήταν ανοιχτό πράσινο (για το δεύτερο κλαδί). Έκανα τον κόκκινο κλάδο των κοραλλιών σε ξεχωριστή κατσαρόλα. Τοποθετούμε το κλαδί πάνω από το δοχείο με παραφίνη και νερό, νερό, νερό, χωρίς να ξεχνάμε να περιστρέφουμε το κλαδί από καιρό σε καιρό. Στην αρχή φαίνεται ότι δεν συμβαίνει τίποτα, η παραφίνη αποστραγγίζεται απλά και δεν αφήνει καθόλου υπολείμματα. Αλλά μετά από μερικά λεπτά, αρχίζουν να εμφανίζονται ενδιαφέροντα σταλακτίτες και ράβδοι. Coral μορφές, σχεδόν όπως κάνει στη φύση. Μόνο το υλικό είναι διαφορετικό))) και η διαδικασία εκτελείται εκατοντάδες φορές πιο γρήγορα!
Συνεχίζουμε να πλένουμε το κλαδί, ακόμα και όταν η παραφίνη αρχίζει να στερεοποιείται, σχηματίζοντας κρυστάλλους πάγου. Έτσι, έχουμε μια χαρακτηριστική τραχιά επιφάνεια με νησιωτικές διεργασίες, σε αντίθεση με τις αρχικές λείες επιφάνειες. Η όλη διαδικασία της "ανάπτυξης" διαρκεί 5-7 λεπτά.
Αφήνουμε το κοραλλικό υποκατάστημα έτοιμο να κρυώσει, κολλώντας το σε ένα μπουκάλι ή ένα βάζο και προχωρώντας στον επόμενο κλάδο προσθέτοντας λαμπρότερο χρώμα στην παραφίνη. Έκανα τυρκουάζ κοράλλια, μπλε πράσινο και ρόδινο κόκκινο. Από μικρά κλαδιά, μπορείτε να κάνετε συνθέσεις χρησιμοποιώντας κελύφη, βότσαλα και γυάλινες μπάλες για το ενυδρείο.
Φωτά κοράλλια φαίνεται να λάμπει από το εσωτερικό.Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν είναι αληθινά, αλλά τεχνητά, "καλλιεργούνται" στην δική τους κουζίνα από τα ερείπια κεριών παραφίνης! Προσπαθήστε! Κάνοντας κοράλλια είναι μια μεγάλη αισθητική απόλαυση!
Συμβουλή: Τα υπόλοιπα παραφίνης δεν πρέπει να χύνεται στο νεροχύτη ή στην τουαλέτα. Αφήστε τους να κρυώσουν, στη συνέχεια θερμαίνετε ελαφρά και αφαιρέστε εντελώς. Η παραφίνη είναι ακόμα χρήσιμη για άλλες χειροτεχνίες!
